13 Ekim 2016 Perşembe

Tuvalet Eğitimi

Merhaba,

Aslına bakarsanız biz bezi Haziran ayında bıraktık ama yazısını bir türlü toparlayıp yayına alamamıştım. Malum yaz kafası :)

Her anne gibi bende, bezi bırakmadan önce onlarca blog, onlarca site ve kitap okudum, bu işler nasıl oluyormuş diye. Ancak söylemeliyim ki; o kadar çok korkuyordum ki, Aden Rüzgar beni çok yoracak bu iş bir kerede bitmeyecek diye... Ama çok büyük yanıldım :) Aden Rüzgar beni utandırdı, ve bu konuda inanılmaz bir başarı kaydetti.

Benim naçizane bu konu için size en güzel önerim kararlı olmanız ve yumuşak bir tutum sergilemeniz. Çok despot, çok aceleci, çok kuralcı olmanız sanırım geri tepebilir. Sinirlerinizi aldırmanızı yada onları bir köşeye bırakmanızı tavsiye ederim.



O halde başlıyoruz...

Hazırlık olarak ve kesinlikle işe yarar dediğim birkaç nesne var, şu alt açma bezi diye nitelendirdiğimiz şeyleri iki paket almanızı öneriyorum. Haa bu arada, ben gece-gündüz aynı anda bu işi aradan çıkardım ki ''bence'' kesinlikle en uygunu bu. Bolca külot, bebek oturağı ve klozet adaptörü. Bunlarda kendi içinde şöyle ayrılıyor; bebek oturağı dediğim şeyin tonla çeşidi var, müziklisi, ışıklısı vs. Ben olabildiğince sade görevini aşmayan bir şey tercih ettim. Diğerleri bana ticari geldi açıkçası. Adaptör içinde aynı prensibi sergiledim, ebebek'te satılan olabildiğince düz bir şey aldım. Alıştırma külodu da aldım ancak, çok ama çok saçma buldum o yüzden onu sizin tercihinize bırakıyorum şöyle ki altını ıslattıktan ve bundan rahatsızlık duymayacak şekilde dizayn edilmiş bir şey bana pek mantıklı gelmedi, bezle aynı kategoride. Bebek oturağı da gerekli mi değil mi, çok kestiremiyorum. Biz çok kısa bir dönem kullandık, 3-5 gün desem yeridir. Bu yüzden bence en önemli ihtiyaç bolca külod, wc adaptörü, alt açma bezi. Bunlar bizim için yeterli oldu, sizi bilemeyeceğim :)

Ben tuvalet eğitimi verdiğimde Aden Kuş 33 aylık idi ve kesinlike hazırdı. Aden geç konuştuğu için, benim aklımda hep konuşmaya başladıktan sonra diye bir evre vardı. Oğlum yaklaşık olarak 29 aylık iken konuşmaya başladı, bunu da buraya not düşüyorum, oğlu / kızı konuşması gecikmiş anneler varsa (gerekli kontroller yapılmışsa ve bir sorun olmadığı anlaşılmışsa) hakikaten canınızı sıkmaya hiç gerek yok, eninde sonunda konuşuyorlar MIŞ :) Bende çok üzülüp, canımı sıktığım için kendimden biliyorum.

Neyse, uyandığımız sabahın birinde Aden'i bezi ile vedalaştırdım, artık abi olduğunu ve çok büyüdüğünü bezini çöpe atıp, bizim gibi külodlar giymesi gerektiğini anlattım. Birlikte bezini çöpe attık, buraya kadar her şey yolunda :) Sadece külodu giydirip arkamı dönmemle çişini altına yapması ışık hızında oldu... Neyse ki kendimi buna çok hazırladığım için çok koymadı :) Aden'e de tamam annecim bu tarz kazalar olabilir haha hihohaa şeklinde bir senaryo yazdım ve oynadım. Gün içerisinde bu kazalar kaç oldu sayamadım bile :) Gerisini siz düşünün... Önceleri saat başı çocuğa çişin var mı ? diye sordum, genellikle onu hep ben tuvalete götürdüm çişini yapması için. Yaklaşık 3-4 gün boyunca bu böyle devam etti diyebilirim. Ben direkt klozet adaptörünü kullandım, o da sevdi büyük gibi tuvalete çiş yapmayı. Her klozete çişini yaptığında yaşasın sen artık abi oldun, aferin sana ! diye ufak sevinç gösterisi yaptım. Ve her defasında hadi şimdi çişimizi evine yollayalım, annesi onu merak etmiştir deyip bye bye yapıp sifonla çişleri evine yolladık, bu da Aden'in çok hoşuna gitmişti. Üç günün sonunda artık çiş geldi demeye başladı. (tabii bu dönemde de yaşadığımız kazalar oldu) Bunlar için sadece anlayış ve sabır diyorum. İnanın geçiyor, bitiyor... Biz aynı senaryoyu kaka içinde gerçekleştirdik, ancak wc adaptöründe kakasını yaparken epey zorlandı. Hem ilk hemde kakanın daha zor bir eylem olmasından dolayı sanırım kakada biraz huysuzlaştı.

O dönemde Aden'in rutin doktor kontrolleri de vardı, 4.günümüzde doktorumuzu ziyaret etmiştik, ona olayı anlatınca adaptörden vazgeçin bir süre oturağı kullanın dedi. O gün hastaneden sonra oturağı banyonun bir köşesine koydum ve Aden'cim istersen kakanı buraya yapabilirsin bu da senin tuvaletin, abi tuvaleti dedim. Çocuk bir heves, bir heyecanla öyle sevdi ki oturağı :) Kakasını başardık oraya yapmayı, ilk kaka geldiğinde yaşasın, bir kaka geldi, hoop bir kaka daha geldi diye biraz coşkulu eylemler yaptık, sevdi bu olayı :) Artık kakasını oturağa, çişini direkt klozete yapmaya başlamıştı. (kısa bir dönem tatile geldiğinde oturağımızı 3-5 gün yanımızda gezdirdik) :)

Gece ise şöyle oldu; önce nevresimin altına o alt açma bezini yatağın bayasını kaplayacak şekilde serdim (3-5 tane yeterli oldu kaplama işlemi için) ardından onların üzerine normal nevresimi ve nevresimin üzerinede bir tane çocuğun yatacağı bölgeye alt açmadan serdim. Uyutmadan önce sıvı alımını biraz azalttım, tuvaletini yaptırdım ve normal rutininde Aden'i uyuttum. İlk gece 1-2 saatte bir uyandırdım. (kendime bir kavanoz buldum, ve çocuğu çok uyandırmadan kaldırarak oracıkta çişini yaptırmayı başardım) inanın bu çok pratik bir şey oldu benim için :) Gece çok daha az kaza yaşadık diyebilirim, üçü geçmemiştir yani o derece :) Varsa bir maşallahınız alırım :)

Gece kaldırma olayını da yavaş yavaş saatlerin arasını açarak sonlandırdım belli bir dönem sonra, hatta iki gecenin ardından bi süre sadece saatimi sabah 6.30'a kurdum, o saatlerle çiş yapmaya müsaitti çünkü benim oğlum bunu nöbetlerinizde anlayacaksınız öyle bir saat dilimi var bence :)
Bir dönem 6.30'da çişe kaldırdıktan sonra yavaş yavaş tutmayı da öğrendi, artık yetişkin gibi sorunsuzca tutabiliyor.

Ve Aden tuvalet eğitimine kadar her gece uyanan bir çocuktu, tuvalet eğitimi ile birlikte bu sorunda kendiliğinden hallolmuş oldu. Bu anne,33.ayından sonra geceleri deliksiz uyku ne demekmiş yeniden yaşadı :) Teşekkürler Aden'im :)

Çocuğa göre değişiyor elbet bu durum, kimi çocuk 3 günde kimisi 3 ayda oturtuyor bu düzeni. Bu yüzden çocuğunuzu başka çocuklarla, kendinizi ise başka anneler ile kıyaslamayın. Bence en önemli ayrıntı, bu çocuk bu işi bilmiyor yada öğrenemiyor diye tekrar beze dönmeyin. Ne kadar sancılı olursa olsun bitiyor çünkü, biraz sabır :)

Faydam olabildiyse ne mutlu bana, kendinize iyi bakın kızlar'cım.

Sevgiler,
adenruzgarmom