28 Nisan 2015 Salı

Sizin Hiç İştahsız Çocuğunuz Oldu Mu ?

Benim oldu, nur topu gibi iştahsız bir bebek doğurmuşum. Bunun ne demek oldugunu ancak yasayan bilir, net ! Bu yaziyi cok uzun zamandir yazmak istiyordum ancak bir turlu yasadiklarimi toparlayamadim. Suan durum biraz daha iyi oldugundan, bende durumu kabullendigimden daha kolay yazacagimi umuyorum.


Aden Ruzgar dogdugundan beri oyle guzel emer, oyle guzel sut icerdi ki... Ben hep "masallah cok istahli" derdim, halt etmisim. Meger bizimki sadece memeye, sute duskunlukmus. Ne bilsin bu acemi anne. Oglum ek gidaya yedi aylikken basladi, sagolsun Mujde Hanim harika bir doktor, anne sutu yettigi muddetce devam dedi. Sayesinde bende cok bilgilendim. Hic acele etmedim ek gida icin. Ufak ufak sebze haslamalari ile basladik, basladik baslamasina da bizimki agzina sokmadi hicbir seyi. Hadi dedik pes etmek yok, tekrar tekrar ara vererek deneyecegiz.

Her ogun benim icin mutlak bir iskence halini aliyordu, agzina degisik hicbir tat koymayan bir bebek, her hazirladigi yemegi itinayla cope doken bir anne. Kendi yemedigim, sevmedigim her yemegi, nasil bebege uygun pisirebilirim'in derdine dusmustum coktan. O kadar arastirma, doktor kontrolleri, pedagog yardimi hicbiri ise yaramiyordu. Delirmek uzereydim. Bir yandan etrafin soylemleri, bakamiyor cocuga, yemek yapmiyor & vermiyor cocuga (calisiyorum ya, o yuzden evde yemek yapmiyor kafasi), yeteri kadar zorlamiyor, bir zorlasa yiyecek cocuk lakirdilari... Bu buhrani ben ne kadar anlatmaya calissam da tum samimiyetimle soyluyorum ancak bu yoldan gecmis bir anne idrak edebilir.

Aden Ruzgar oldu 10 aylik, durum ayni. Oldu 13 aylik, durum ayni. Oldu 16 aylik durum ayni... Tabi bu sureclerde yapmam, izin vermem dedigim her seyi bir guzel yaladim yuttum. Vay efendim Aden Ruzgar asla Tv izlemeyecek, izledi efendim hemde ne pepeler, ne canim kardesimler... Vay efendim Aden Ruzgar asla tablet ile zaman gecirmeyecek, Aden Ruzgar 14 aylikti sadece onun icin bir tablet alindi... Vay efendim yemek secen cocugu annesi-babasi o hale getirir asla ikinci bir cesit verilmeyecek yemezse, ikinci degil ucuncu besinci cesidi hazirladigimi biliyorum ard arda... Vay efendim yemek masada yenir, asla elinde yemek ile arkadan kosturulmayacak, kosmak ne demek, ben depar atiyordum Aden Ruzgar'in pesinden bir kasik yesin diye. Vay efendim elinde ekmek ile salonda gezdirilmez cocuk, elinde ekmek degil tencere tasisa aman yesin de modundayim suan. Bu ornekler bu sekilde uzar gider. Annelik boyle demek, ogrendim. Az biraz tukurdugunu yalamak, az biraz cocuksuz gunlerinde boburlene boburlene asla ile baslayan cumlelerini yutmak.


Neyse... 
Tum bu surecte her sey arap saci modundaydi. Oglum tam gun hicbir sey yemeden gununu geciriyor, aksamlari ise uyku saatinde verecegim sutu bekliyordu. Gece ise belirli araliklarla uyaniyordu sadece sut icmek icin... Sutunu icip tekrar uykusuna devam ediyordu. Boylelikle gece beslenmesi de halen devam ediyordu tabi. Mujde Hanim bu konuda mutlaka gece beslenmesini kesmemiz lazim diyordu ama gelin birde bana sorun. Vermedigim gece, neredeyse ciglik cigliga agliyor, sakinlestirmek asla ve asla mumkun olmuyordu. Aden Ruzgar agliyor, ben agliyordum. Cok ama cok zor bir surecti benim icin. Her doktor ziyaretlerimiz husran ile sonuclaniyordu, ote yandan pedagogumuz Esra Hanim israrla tv, tablet kisitlamasindan bahsediyor, yemeklerde bu ikisini kullanmamizin hic dogru olmadigini uzun uzun anlatiyordu. Tabii ki bende biliyordum dogru yapmadigimi ama gelin gorun ki kazin ayagi oyle degil. Okudugum tum kitaplar, edindigim tum bilgiler o noktada sifirlaniyordu. 
Ote yandan bu kadar sut icmenin cocukta zararli olabilecegi, belli basli hastalik / hastaliklar yuzunden gida alamadigi gibi tereddutler belirdi. Isin tip kismi bu tabii. O noktaya varmistik artik. Gunduz hicbir sey yemeyen bir cocuk, gece bir litre sut icen bir cocuk. Mujde Hanim kan alinmasi gerektigini ve bazi degerlere & hastalik risklerine bakilmasi gerektigini soyledi bir doktor kontrolumuzde. O an gercekten cok beceriksiz bir anne oldugumu dusundum, ona iyi bakamadigimi falan... 
Gelecek ay icin organize olduk, gelecek ay yapalim dedik cunku bir ay daha sure tanidik Aden Ruzgar'a belki toplarlar diye... 
(Mujde Hanim bu yuzden harika bir doktor, tum bunlara ragmen Aden Ruzgar'in boy, kilo ve pedagojik gelisimi normal oldugu icin hicbir zaman panik yapmadi beni, talep etmeme ragmen asla istah acici bir takim ilaclar kullanmama izin vermedi, kendisine sonsuz tesekkurler)... 
O bir ayda tabii ki bir sey degismedi, kan tahlillerini yaptirdik, (bebekten kan almak tam bir eziyet, icim kiyildi resmen) Alinan kan ile A'dan Z'ye her seyine bakildi. Genetik bir hastalik riskinden tutun da, gida alerjisine kadar... 
Allah'a sukurler olsun ki her sey yolunda cikti, Mujde Hanim "napalim istahsiz cocuk yapmissiniz, olmus. Zamana birakin, deneme yoluna devam... Yerse verin, yemezse israr yok alternatif yok kaldirin" dedi. Bendeki huzuru, rahatlamayi varin siz dusunun.
Gunler geldi gecti, Aden Ruzgar suan 19,5 aylik. Durum kotunun iyisi. Bazen gercekten ogun ogun guzel yiyor, bazen iki kasik alip tamam diyor. 
Yedigi o iki kasik icin oyle sukrediyorum ki, bunu kimse anlayamaz. Bizim ek gida surecimiz cok sancili oldu, cok uzulduk. Simdi dusunuyorum hata nerde diye, inanin bulamiyorum. Bu yuzden her cocuk farkli gelisiyor, hepsi gelisim yollarindan farkli zamanlarda geciyor. 
Bunu annelerin anlamasi ne yazik ki zaman ve tecrube ile sabit. Bakiniz ben. Bilseydim bu kadar stres, uzuntu sahibi olur muydum hic ? Geciyor her sey, duzeliyor... 

Istahsiz cocugu olan annelere sesleniyorum doktorunuz her seyin yolunda oldugunu soyluyor ve bebeginiz gelisim yolunda problemsiz ilerliyorsa dert etmeyin yemiyor bu cocuk diye. Inanin bana yiyecegi zamani onlar bizden cok daha iyi biliyor. Asla mudahale etmeyin, agzina zorla tikistirmayin. Bu cok daha telafisi mumkun olmayan sonuclara sebep oluyor. Yasadim biliyorum.

Yukarida anlattiklarim benim tecrubelerimdir, kimseye cocugunuza tv ve tablet kullandirin demiyorum. Ben Aden Ruzgar ile yasadiklarimi anlattim, doktor tavsiyesi degil sahis deneyimidir.
Her annenin, her bebegin seruveni farkli. Herkesin dogrusu da... Bu nedenle uzmeyin kendinizi. Sizi burdan yaralamak isteyen capsizlara da asla kulak asmayin. Umursamayin... 
Bebeginiz icin en dogru yolu siz bulursunuz, en dogru karari siz verirsiniz.
Hepinize bol gidali, bol uykulu gunler dilerim.
         

1 yorum:

  1. Kesinlikle benim oğlumla yaşadıklarımın aynısı.Çok güzel dile getirmişsiniz tebrik ederim.
    Sonuç mu...Hala yemeyen bir çocuk, kabullenmiş bir anne.. :)
    Bu arada oğlum şuan 40 aylık.

    YanıtlaSil